2014 / NeoWilda

to projekt, który wykorzystywał instalację neonu „Wilda” do wizualnego uatrakcyjnienia centrum miasta oraz do wzmocnienia istniejących i tworzenia nowych więzi społecznych.

Kurator: Lechosław Olszewski, Maciej Frąckowiak
Koordynacja: Monika Sadowska, Marta Milczarek
Partnerzy: Magdalena Mrugalska-Banaszak, Parafia Rzymskokatolicka Zmartwychwstania Pańskiego, Rada Osiedla Wilda, Spółdzielnia Mieszkaniowa im. Hipolita Cegielskiego, Marcin Grześkowiak, Wilda na Glanc, Piotr Heinze
Współpraca: Poznańskie Neony, Muzeum Miasta Poznania, Plastyk Miejski Urzędu Miasta Poznań, Stowarzyszenie Wildzianie, Agencja Poor No More, Reklama-Neony
Dofinansowanie: Urząd Kultury Miasta Poznań w ramach Centrum Warte Poznania

Rekonstrukcja części historycznego napisu „Kino Wilda Kino” (Wierzbięcice 36-38) była pretekstem do szeregu działań angażujących różne grupy mieszkańców Wildy. Konkretnym efektem działania było wykorzystanie jego historycznego potencjału do podniesienia jakości przestrzeni publicznej dzielnicy i wzmocnienie jej nowego wizerunku, uczynienia z Wildy miejsca atrakcyjniejszego dla jego mieszkańców i interesującego dla poznaniaków oraz turystów. W konsekwencji wszystko to wpłynęło na zintensyfikowanie procesów rewitalizacyjnych, ukazanie przestrzeni publicznej jako dobra wspólnego i zaangażowanie mieszkańców w jej współkształtowanie. Projekt otworzył wykład Magdaleny Mrugalskiej-Banaszak dotyczący „Wildy w czasach PRL”, który połączony był z dyskusją z mieszkańcami dzielnicy.

Spotkanie i dyskusja „Chaos i porządek. O (nie)ładzie wizualnym na ulicy Górna Wilda” była nie tylko prezentacją projektu „Wilda na glanc”, ale dzięki obecności Piotra Libickiego (Koordynatora do spraw estetyki wizerunku Miasta Poznania), Doroty Bonk-Hammermeister (Wildzianie), Łukasza Rogowskiego (UAM) oraz Wojciecha Pigla (Agencja Poor No More) i moderatora Macieja Frąckowiaka (UAM) szeroką dyskusją o uporządkowaniu wildeckiej ikonosfery. Powrotem do lat 60-tych było spotkanie „Poznańskie i wildeckie neony”, które poprowadził Marcin Grześkowiak.

Prezentacji gotowego nowego neonu „Wilda” towarzyszyło spotkanie z Piotrem Heinze, który był także wykonawcą oryginalnego neonu „Kino Wilda Kino”. Była to także okazja do zaprezentowania odnalezionej w archiwum Wydziału Urbanistyki Urzędu Miasta Poznań dokumentacji dotyczącej niezrealizowanych neonów w obrębie Wildy. Wcześniej w pracowni „Reklama-Neony” miały miejsce warsztaty „Szyldy, napisy, neony”, w których uczestniczyli nie tylko mieszkańcy Wildy, ale wszyscy zainteresowani tym tematem. W ramach projektu zorganizowano także wystawę „Wilda w czasach PRL” w kosciele Parafii pw. Zmartwychwstania Pańskiego.

Kulminacyjnym punktem projektu było rozświetlenie neonu „Wilda” na wejściu do zamkniętego kina „Wilda” (obecnie sklepu „Biedronka”) przy muzyce filmowej granej przez Orkiestrę Miasta Poznania na schodach dawanego kina. Wszystko odbyło się więc tak, jak śpiewał Grabaż w hicie Pidżamy Porno: „Na Wildzie mieszka szatan, czarna magia, wolno zapalają się neony”. Neon „Wilda” po zakończeniu projektu stanowi nie tylko dowód na to, że elementy wizualne będące trwałą zmianą przestrzeni publicznej mogą być atrakcyjne wizualnie, zrealizowane zgodnie z literą prawa, ale także stanowić punkt oparcia i źródło inspiracji dla wspólnoty lokalnej.

2014 / NeoWilda

wykład

dyskusje

wystawy

neon