2020 / hasztag wilda

to projekt kontynuujący działania fundacji wraz z lokalną społecznością w przestrzeni publicznej Wildy. Poszczególne aktywności angażowały mieszkańców do czynnego, partycypacyjnego uczestnictwa w życiu kulturalnym dzielnicy, aby wspólnie wpływać na jej wizerunek.

Kuratorzy: Paulina Grabiec, Paweł Szeibel, Lechosław Olszewski
Koordynacja: Aleksandra Białek, Monika Sadowska
Dofinansowanie: Wydział Kultury Urzędu Miejskiego w Poznaniu
Partnerzy: Targowiska Miejskie, Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny im. Wiktora Degi UM w Poznaniu, Miejski Konserwator Zabytków

hasztag wilda

Projekt Hasztag Wilda składał się z trzech interdyscyplinarnych interwencji na Wildzie, których celem była poprawa jakość przestrzeni publicznej oraz zmiana wizerunku dzielnicy. Jedna z nich kontynuowała wcześniejsze działania fundacji (gra miejska), dwie pozostałe były zupełnie nowymi formami dzielnicowej aktywności (mozaika miejska i miejskie ogrodnictwo). Każda z nich wykorzystywała inne formy interaktywnej komunikacji i angażowała odbiorców o różnorodnych zainteresowaniach. Były one realizowane wspólnie z mieszkańcami w ich czasie wolnym, aby popularyzować model aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym i kulturalnym oraz zaangażowanie mieszkańców w współkształtowanie dzielnicy. Ograniczenia związane z pandemią wpłynęły na sposób realizacji projektu.

lokalny dizajn

Pierwszą interwencję na Wildzie animowała Paulina Grabiec, współtwórczyni Społecznej Pracowni Mozaiki, w ramach której zrealizowała kilkadziesiąt mozaik powstałych partycypacyjnie w przestrzeni publicznej polskich miast. Na Wildzie pracowała wraz z kilkunastoosobową grupą. Podczas pierwszych dni warsztatowych uczestniczki i uczestnicy projektu poznawali technikę tworzenia mozaiki, jej specyfikę i dowiedzieli się, dlaczego można ją z sukcesem wykorzystywać w przestrzeniach publicznych. W czasie kolejnych spotkań, kiedy dyskutowano o miejscu umieszczenia mozaiki, dzielono się wspomnieniami o Wildzie i przywoływano ciekawe anegdoty. Myśląc o miejscu prezentacji spierano się także na temat jej kształtu. W końcu przyszedł czas na realizację wypracowanej koncepcji: łamanie płytek, szlifowanie krawędzi i układanie elementów. Projekt zakończył się wspólnym montażem elementów na pozostałościach betonowego muru przy ulicy Dolna Wilda, który zburzono w czasie budowy nowej siedziby Urzędu Skarbowego.

wildecka gra miejska

Kolejną interwencją była piąta edycja Wildeckiej Gry Miejskiej. Tym razem była ona poświęcona dzielnicowej typografii. Uczestnicy gry (w większości rodziny z dziećmi) wędrowali po Wildzie szlakiem historycznych i współczesnych napisów. Były wśród nich anonimowe dziewiętnastowieczne napisy reklamowe sklepu z nabiałem, szyldy reklamowe i reklamy (np. margaryny) z lat siedemdziesiątych, współczesne murale czy opracowane graficznie przez projektantów z Zupagrafika napisy na rurze ciepłowniczej biegnącej nad ulicą Dolna Wilda. W czasie tej „podróży w czasie” uczestnicy mogli się dowiedzieć, czym różni się „font” od „czcionki”, „minuskuła” od „majuskuły” oraz czy „szeryf” może aresztować „szewca” i czy „wdowa” może być „sierotką”. Dla wielu uczestników udział w grze był przypomnieniem sobie czasów dzieciństwa, dla innych (szczególnie nie związanych z tą częścią miasta) był okazją do poznania ciekawego fragmentu historii Poznania i współczesnej Wildy.

typografia miejska

Suplementem do gry miejskiej była spotkanie z Viktoriyą Grabowską, projektantką krojów pisma, która od 2010 roku wykłada w Pracowni Projektowania Litery na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu i pracuje obecnie dla nowojorskiego Darden Studio. W czasie transmisji online uczestnicy rozmawiali o krojach pisma jako części miejskiego krajobrazu, o relacji typografii z miejscami i ludźmi, o inspiracjach miejskich w projektowaniu krojów, o typodziennikarstwie, typokolekcjonerstwie, typonatręctwach oraz typosnobizmach.

urban gardening

Ostatnim akordem Hasztag Wilda było działanie z Pawłem Scheibelem, artystą, który w sztuce sięga do obszarów zarezerwowanych dla botaników i ogrodników. W jego działaniach dużą rolę odgrywa eksperyment, a także otwartość na niespodziewane efekty funkcjonowania prac typu work in progress. Ze względu na panującą pandemię nie mogliśmy w pełni wykorzystać zalet takiego podejścia, nie mniej jednak udało nam się w sposób czasowy przekształcić główną przestrzeń publiczną Wildy – Rynek Wildecki. Zanim to się stało artysta w czasie spotkania online opowiadał o sposobie obecności natury w przestrzeniach miejskich oraz o wpływie roślin na nasze otoczenie. Omówił także współczesne projekty artystyczne, które koncentrowały się w różny sposób na roślinach. Opowiedział także o swoich własnych inspiracjach, nauce technik wyplatania i bezpośrednich inspiracjach kształtu interwencji na Wildzie. Po transmisji Paweł ustawił na Rynku Wildeckim instalację przypominającą swoją formą słomiane chochoły, a inspirowaną tradycyjnymi sposobami osłaniania roślin na zimę.