W lutym 1931 roku pismo „Lotnik” donosiło, że z okazji otwarcia sekcji treningowej Wielkopolskiego Klubu Lotników, odbyły się chrzciny nowego samolotu Hanriot H.28: „chrztu dokonała p. inż. Namysłowa, rozbijając tradycyjną butelkę o piastę śmigła. Samolot otrzymał imię ‘Wanda’”. Dzięki zamieszczonym podziękowaniom wiemy, że była to „butelka szampana”, ofiarowana przez firmę Georges Geiling & Cie z siedzibą w Poznaniu.

W kontekście winiarstwa nieinwazyjnego pojawia się wiele określeń (wina naturalne, organiczne, biodynamiczne, zrównoważone, wegańskie itd.), które bynajmniej nie są synonimami.

Gdy Filharmonicy Wiedeńscy grają radosne, pełne werwy kompozycje członków rodziny Strauss świętując Nowy Rok, jest to jedna z nielicznych chwil, kiedy oczy całego świata skierowane są na niegdysiejsze centrum monarchii austro-węgierskiej. Patrząc jednak na nienagannie skrojone smokingi i suknie wieczorowe gości słuchających walców i polek, warto pamiętać, że Wiedeń ma do zaoferowania znacznie więcej. Szczególnie gdy ktoś interesuje się winem.

W tym roku w Wiesbaden członkowie elitarnego stowarzyszenia VDP (Verband Deutscher Prädikatsweingüter), skupiającego najlepsze niemieckie winiarnie, świętowali 20-lecie wprowadzenia kategorii Grosse Gewächs oraz sukces stojącej za nią klasyfikacji. Dzięki niej niemieckie wina wytrawne osiągają obecnie szczyty jakości nie tylko w przypadku rieslinga, ale także weissburgundera, grauburgundera, ale przede wszystkim spätburgundera.

Giuliano della Rovere jako papież Juliusz II był nie tylko kluczową postacią włoskiego renesansu, ale także twórcą najstarszej, istniejącej do dzisiaj armii świata – Gwardii Szwajcarskiej. W początkach XVI wieku Szwajcarzy uchodzili za chwackich, zdyscyplinowanych i akuratnych. Podobnie dzisiaj postrzega się szwajcarskie wina. Uważa się, że rzadko zawodzą, ale brakuje wśród nich wybitnych etykiet. Najwyższy czas, aby zmienić zdanie.

Spoglądając na świat gastronomii oczami mediów można odnieść wrażenie, że jest ona zdominowana przez wybitnych mężczyzn: gwiazdorskich szefów kuchni, kreatywnych cukierników i perfekcyjnych sommelierów. Tymczasem zdecydowana większość osób zatrudnionych w restauracjach na całym świecie to kobiety. I to wcale nie na innych stanowiskach niż mężczyźni.

Hiszpania kojarzy się nam przede wszystkim z tradycyjnymi, potężnymi, przysadzistymi winami, w których smak owoców konkuruje z nutami nowej dębowej beczki. W ostatnich dziesięcioleciach jednak iberyjska mapa winiarska otrzymała zupełnie nowe punkty orientacyjne. Zachodzące zmiany najlepiej widać w Madrycie.

Czas pandemii to na pewno dobry moment, aby zamiast egzotycznych wakacji, wybrać podróż do miejsc, które zazwyczaj jedynie mijamy samochodem mknąc do toskańskich miasteczek czy na alpejskie stoki. Jeżeli nie zakochaliście się jeszcze w Lubuskim czy Dolnym Śląsku, niezmiennie atrakcyjna pozostaje czeska Praga i Morawy.

Róż ma w sobie niewiele powagi. Podobnie jak bohater kryminalno-komediowych filmów – francuski inspektor Clouseau, który w pierwszym z serii filmów miał strzec cennego diamentu. Nazwa szlachetnego kamienia – „Różowa pantera” wzięła się od znajdującej się na nim skazy, która kształtem przypominała zwinnego lamparta. Nie inaczej rzecz się ma z winami różowymi. Niby wszyscy je lubimy, ale wciąż ciąży na nich jakaś niedoskonałość.

Andaluzyjskie wino, niegdyś jedno z najbardziej znanych win hiszpańskich, konkurujące jedynie z rioją, od wielu lat nie może powrócić na należne mu miejsce. Być może wraz z wzbierającą falą zainteresowania winiarskimi antypodami i hipsterskimi projektami, istnieje szansa, że sherry znajdzie znacznie szersze grono miłośników niż garstka zagorzałych wielbicieli.

Ostatni rok nie był dla polskiego wina i branży winiarskiej czasem łatwym. Mimo że rynek wina wzrósł po raz kolejny, to jednak wielu winiarzy musiało – i wciąż musi – zmagać się z problemami codzienności, nie zaprzątając sobie głowy wizjami przyszłości. Jednocześnie jednak czas pandemii przyspieszył rozwój trendów, które w Polsce dopiero kiełkowały.

W autobiograficznej powieści A Portrait of the Artist as a Young Man Jemes Joyce opisał historię dojrzewania młodego człowieka zmagającego się z zaściankową rodziną, represyjną religią i anachronicznym nacjonalizmem.